Prolog

Po udanych wakacjach we Włoszech, spędzonych razem z koleżankami, Hermiona pakowała swoje rzeczy do kufra i myślała o Hogwarcie. Wiedziała, że w tym roku ona będzie jedną z prefektów naczelnych i będzie posiadała osobne dormitorium, cieszyła się z tego powodu ale nie wiedziała jak zareagują na to jej przyjaciele. "Powiem im to dzisiaj na peronie" Obiecywała sobie Mionka. Była ona w związku z Ronem, ale myślała nad zerwaniem. Lubiła go bardzo, ale jako swojego przyjaciela. Nie wiedziała jak mu to powiedzieć,  a Ginny i Harry też nie byli tak zwaną "Idealną parą". Też się kłócili i Ginny miała zamiar zerwać z Harrym na początku wakacji ale jakoś się to przedłużyło i nadal są razem."Ciekawe kto będzie prefektem naczelnym innych domów?" W głowie siedemnastoletniej Gryfonki kłębiło się wiele myśli dotyczących spraw Hogwartu.

Gdy już spakowała wszystko co było jej potrzebne, ubrała dżinsową kurteczkę i miętowe szpilki, które podkreślały jej nogi. Wzięła też zieloną podręczną torebkę i ruszyła ze swoimi bagażami na dół do swoich rodziców, którzy czekali na nią od piętnastu minut. 

Hermiona przez te wakacje bardzo wyładniała. Zaokrągliła się tam gdzie potrzeba, a nawet zaczęła się malować. Nie tak ostro i wyzywająco jak Parvati Patil czy jak Levander Brown, malowała się po prostu po swojemu. Gdy już zbiegła na dół, powiedziała rodzicom, że jeszcze skoczy do łazienki. Podczas pobytu w łazience, Hermiona nałożyła delikatny makijaż na twarz a usta podkreśliła błyszczykiem. Gotowa wyszła z łazienki i popędziła w stronę czekających rodziców.
 -No wreszcie, myślałem że nigdy nie wyjdziesz z tej łazienki!- powiedział żartobliwie Pan Granger. 
-Co ty myślałeś kochanie, że to jest jeszcze dziewięcioletnia dziewczynka? Ona potrzebuje "trochę" czasu na założenie odpowiednich ubrań i dobraniu idealnych do tego kosmetyków.-odpowiedziała mama Mionki, na co cała rodzina wybuchła śmiechem."Będzie mi ich brakować" Pomyślała Gryfonka i chowając różdżkę do kieszeni wsiadła do samochodu. 
-Jedźmy szybciej, bo nie zdążę na pociąg. Jest już za pięć dwunasta.-poganiała rodziców Hermiona.

                                                      ♥♥♥

Draco Malfoy całe wakacje spędził w towarzystwie swojego najlepszego przyjaciela, Blaise Zabini'ego. Prawie codziennie chłopcy imprezowali i zabawiali się ze swoimi dziewczynami, co uważali za "jednorazowe przygody". Smok nie był już małym chłopcem o dziecięcej twarzyczce, był już dojrzałym mężczyzną. Był wysoki, miał wyrzeźbiony tors i piękne stalo-szare tęczówki. Prawie wszystkie dziewczyny na niego leciały.W tym roku Draco miał zostać prefektem naczelnym swojego domu i miał mieszkać z 3 innymi prefektami naczelnymi. Plus był chociaż taki, że dormitorium mięli osobne. Ciekawiło go jednak to, kto jest prefektem naczelnym Gryfindoru."Oby nie ta SZLAMA" Pomyślał Malfoy.  Diabeł też był niczego sobie, miał piękną karnację, wyrzeźbiony tors oraz ogromne poczucie humoru, z tym nikt nie mógł mu dorównać.
-Pośpiesz się!- krzyczał Draco stojąc przed domem Zabini'ego, który dopiero wstał.
-Chwila Smoku, daj mi pięć minut!-Odezwał się półnagi Blaise, pakujący szczoteczkę.
-Dobra, pięć minut, ale chce ci uświadomić, że za 10 minut odjeżdża nasz pociąg. - Powiedział stanowczym głosem Malfoy. 
-Spoko, spoko, zdążę. Idź beze mnie, ja dojdę.-Oznajmił Diabeł zapinając guziki od czarno-zielonej koszuli.

 - Jak tam chcesz, ja lecę na peron. Mam nadzieję że się nie spóźnisz!- krzyknął Draco i z ironicznym uśmieszkiem wszedł do kominka i zanim Zabini zdążył coś odpowiedzieć już go nie było."Nie zdąży" Pomyślał Draco patrząc na swój srebrny zegarek.

_________________________________________________________________________________

Mam nadzieję, że się podoba. Zostawcie po sobie pamiątkę to będzie mnie bardzo motywowało. Następna notka jutro :) /Avadaa.